W literaturze przedmiotowej słowo ‘revivalist’ zwykle tłumaczy się jako ‘przebudzeniowiec’, szczególnie jeśli chodzi o postać historyczną. Można też mówić np. o ‘kaznodziei przebudzeniowym’ czy o ‘kaznodziei drugiego wielkiego przebudzenia’. W opracowaniach naukowych pojawiają się też słowa: ‘revivalizm’, ‘revival’, z tym że są napisane kursywą [niestety, w KudoZie nie jest możliwe zaznaczenie tekstu kursywą, nawet przy użyciu znaczników w kodzie HTML] i są odmienione jako rzeczowniki polskie, np.: „centralny moment dla Wesleyowskiego revivalizmu to »dziwne rozgrzanie serca«”.

Pierwsza strona wyników przeszukiwania w Googlach podanych przez Jarosława Napierałę zawiera tylko jeden istotny – ten pierwszy – wynik, który wskazuje na spis treści książki Earle’a Cairnsa pt. „Z chrześcijaństwem przez wieki”. Jest to książka przetłumaczona z języka angielskiego i w recenzji tej książki baptystyczne pismo „Słowo Prawdy” (10/2003, s. 33) zwróciło uwagę na nieścisłość jednego z terminów stosowanych przez tłumacza oraz na „niezbyt fortunny tytuł [...], który [...] po polsku brzmi trochę jak czytanka dla młodszych nastolatków”.

Przyszedł mi do głowy pomysł, że może nie chodzi o postać historyczną tylko współczesną i może chodzi o samego autora, który sam określa siebie jako „revivalist” (dlatego zawsze warto podać obszerny kontekst omówionego terminu). Jeżeli tak, to nie jest związany z żadnym historycznym przebudzeniem i słowo jest używane w znacznie innym znaczeniu – że prowadzi duże kampanie ewangelizacyjne – i takich ludzi nazywamy ewangelistami.